Hardrijders en verkeerslawaai: waarom aanpakken in de praktijk zo lastig is
Scheurende auto’s, ronkende motoren en nachtelijke straatraces: het is een probleem dat in heel Nederland speelt. In Rotterdam is de frustratie inmiddels zo hoog opgelopen dat de gemeente opnieuw belooft hier werk van te maken. Maar wie wat verder kijkt, ziet dat het probleem dieper zit en dat handhaving lastiger is dan het lijkt.
Waarom wordt verkeerslawaai nauwelijks beboet?
Veel weggebruikers en bewoners vragen zich af: waarom wordt er niet gewoon opgetreden? In Rotterdam zijn er al geluidsmeters geplaatst op drukke wegen zoals de Strevelsweg en de Bergselaan. Die meters stonden afgesteld op 83 decibel, een niveau dat al als storend wordt ervaren. Het idee was duidelijk: eerst waarschuwen, daarna boetes. Maar zover kwam het nooit.
Wetgeving zit in de weg
Waar snelheid eenvoudig te controleren is, ligt dat bij geluid een stuk lastiger. Er geldt namelijk geen universele geluidslimiet voor auto’s op de openbare weg. Het maximum verschilt per voertuigtype. Een kleine stadsauto zoals een Citroën C1 mag maximaal 78 decibel produceren, terwijl een sportieve Volkswagen Golf R tot 91 decibel mag komen. Motoren mogen vaak nog luider zijn.
Dit maakt handhaven op basis van één geluidsgrens in de praktijk vrijwel onmogelijk. Bovendien zijn de regels grotendeels Europees bepaald, en het aanpassen daarvan is een traag proces. Pogingen om hier verandering in te brengen, lopen volgens betrokken organisaties vaak vast op invloedrijke lobby’s, vooral vanuit de Duitse auto-industrie.
Techniek is niet het probleem
Volgens het Ministerie van Infrastructuur en Waterstaat zijn geluidsflitsers niet betrouwbaar genoeg, zeker niet in druk verkeer. Maar fabrikanten zoals Sorama uit Eindhoven spreken dat tegen. In de Verenigde Staten worden hun geluidsflitsers al met succes ingezet. In Staten Island krijgen bestuurders die boven de 85 decibel uitkomen direct een boete, en bij herhaling wordt die verdubbeld. Het resultaat: minder geluidsoverlast.
Volgens Sorama is het technisch mogelijk om in een drukke stad precies te meten welke auto of motor het geluid veroorzaakt, inclusief kentekenherkenning. Ook leveren ze geluidsmeters die agenten handmatig kunnen gebruiken voor flexibele controles. Kortom, de technologie is er, maar de regelgeving is het grootste struikelblok.
Wat doet de gemeente nu?
In Rotterdam zet de nieuwe wethouder Pascal Lansink in op directe maatregelen. In plaats van te wachten op ingewikkelde trajecten met geluidsflitsers, kiest hij ervoor om bepaalde straten in het weekend af te sluiten voor doorgaand verkeer. Zo ging het Noordereiland al op slot voor verkeer van buitenaf, net als eerder de Meent.
Het probleem is dat dit soort afsluitingen slechts in kleine gebieden effect heeft. De rest van de stad (en het land) blijft last houden van verkeersoverlast. D66 pleit zelfs voor een algeheel verbod op luidruchtige motoren in het centrum van Rotterdam. Of dat haalbaar is, valt nog te bezien.
Lansink zegt in ieder geval met ‘onorthodoxe maatregelen’ te komen. Wat dat precies gaat betekenen, blijft voorlopig nog afwachten.
Hoe kijk jij hier tegenaan?
-
Wat is volgens jou de beste manier om verkeerslawaai en straatraces aan te pakken?
-
Zijn afsluitingen van straten een goede oplossing, of werkt dat maar lokaal?
-
Moeten er geluidsflitsers komen, zoals in Amerika?
-
Hoort het motorgeluid van sportieve auto’s en motoren volgens jou juist bij het straatbeeld?
👉 Deel je mening, ervaring of idee! Misschien heb je zelf overlast ervaren, of rijd je een sportieve auto en merk je hoe snel je in dit soort discussies betrokken wordt.
Laden ...